استاد ایرج رحمانپور معتقد است دور شدن از فرهنگ وهویت بالاترین تهدید برای یک ملت است .
ایرج رحمانپور در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)منطقه لرستان ، با اشاره به ریشه وپایگاه فکری غم در اشعارش گفت : غم یک همراه تاریخی سرزمین ما وناله های تاریخی یک قوم است که در فرهنگ ،ادبیات وحتی چهره مردم لر همواره نمایان است ونشات گرفته از سرنوشت آنهاست .
وی افزود قوم لر وسرزمین آنها همواره در طول تاریخ جولانگاه حملات اقوام ، قبایل وکشورهایی بوده که هر از چند گاهی این سرزمین را مورد هجوم قرار داده اند واین منطقه بارها ویران شده ودوباره از نو شکفته شده است .
این خواننده موسیقی لری ولکی اظهار داشت : وجود تاریخ ناگوار در سرگذشت یک قوم در ادبیات وشعر آنها نمود خواهد داشت وشاید با نگاهی به رفتار ساکنان این منطقه بتوان به سرگذشت تلخ مردمان آن پی برد .
وی گفت : شادی که امروزه دیده می شود شادی عمیقی نیست بلکه اگر بشود شادی را واقعی کرد ودر حین شادی اشک شوق از چشمان جاری شود می توان گفت شادی واقعی است .
ایرج رحمانپور تاکید کرد : غم در شعرهایم جنبه اجتماعی دارد وفردی نیست ومعتقدم هنرمند یک آینه است وتحت تاثیر جمع باید قرار گیرد واگر اینگونه نباشد هنرش یک کار شخصی است ومخاطب پیدا نمی کند وعمومی نمی شود .
وی با اشاره به سبک آثارش تصریح کرد : با توجه به رکودی که درادبیات گذشته به وجود آمده بود ومعتقدم موضوعاتی که به آن پرداخته می شد بیان دردها نبود وعلاوه بر آن تکراری وشاید بتوان گفت موسیقی وارداتی بود در ابتدا به تغییر موسیقی پرداختیم .
وی افزود به لحاظ مضمون ، شکل ، سازبندی ، ارکستر و..... تغییراتی را ایجاد کردم واز زبانهای لری ، لکی ، بختیاری که تا آن روز مورد توجه نبودند استفاده شد .
این خواننده لرستانی با اشاره به نقش ادبیات وموسیقی در یک جامعه گفت : ادبیات موسیقی همواره راه بهتر وشیواتری برای بیان یک موضوع است چرا که لایه های بیشتری از جامعه را نمایندگی می کند وباید همه داشته های فرهنگی یک قوم را شکل وگسترش دهد .
وی در پاسخ به سؤالی مبنی بر علت استفاده از واژه ها وگویش سنگین در اشعارش بطوری که فهم آن را دشوار می کند عنوان داشت : در این سالها یک نوع قطع ارتباط بسیار ویرانگری باگذشته صورت گرفته واغلب با هویت خود بیگانه شده اند واین باعث می شود جامعه با ادبیات دمخور نباشد و از فرهنگ خود روز به روز فاصله می گیرد.
وی متذکر شد : این فاصله به حدی رسیده که امروز درک شعرونوع گویش برخی اشعار برای عده ای سنگین است ومعتقدم هر چند بکار بردن این ادبیات سنگین است اماباتکرار مرتب آن باعث آشنایی مخاطب با هویت خود می شود .
ایرج رحمانپور تاکید کرد : اگر بناست فرهنگ ، ادبیات وهویت خود را دریابیم توجه به اشعار محلی ، قصه ها و... باید مورد توجه باشد وگرنه دیری نخواهد پایید که از حافظه ها حذف می شوند.
وی گفت : اگر چه امروز بسرعت در حال جهانی شدن هستیم ولی جهانی شدن هیچ منافاتی با هویت وفرهنگ ندارد وآنجاست که در دهکده جهانی اگر با فرهنگ خود غریبه باشیم عضو کر ، لال وکوری خواهیم بود که از دیگران بشنویم ، بیاموزیم ورفتار کنیم ، در صورتی که می توانیم حرفهای زیادی را برای گفتن داشته باشیم .
وی با اشاره به نحوه همکاری مسئولین با هنرمندان یادآور شد : متاسفانه در بخش موسیقی حمایتی که باید وجود داشته باشد نیست وبرخی مسئولین با موسیقی بیگانه اند وامکاناتی که وجود دارد در اختیار هنرمندان قرار نمی گیرد .
وی افزود : در حال حاضر چند آلبوم دردست دارم که به خاطر عدم حمایت هنوز موفق به اجرای آنها نشده ام .
استاد ارجمند جناب آقای رحمانپور! از بیانات شیوا و رسای حضرتعالی همیشه صاحب فیضیم و جنابعالی را یکی از افتخارات و نعمات بزرگ وطن خودمان مخصوصا قوم ساده و صادق لر می دانیم . باشد که باریتعالی رخصتی عطا فرماید تا امثال شماها بتوانند با شعر و صدای زیبا و دلنشینشون از دارایی های همه جانبه این مردم غیور دفاع کنید و ما جوانان لبه پرتگاه(دوری از فرهنگ و آداب و رسوم گذشته) را با آن زیابییهای گذشته که هنوز هم زیبا هستند و زیبا خوا هند ماند آشنا سازید. به امید موفقیت