تصاویر کنسرت گروه زاگرس

تصاویر کنسرت گروه زاگرس (استاد ایرج رحمانپور ) مهرماه ۸۷ - خرم آباد 

 

 

 

 

منبع : سایت لور

آتش سوزی فرهنگی

 

  آتش سوزی مهیب در کوهدشت  

خبر ویژه و فوری ! آتش سوزی بزرگ در کوهدشت وحومه

بر اثر انتشار  عکسهای بالا ( اجرای کنسرت استاد  ایرج رحمانپور سلطان آواز محلی ایران در خرم آباد و برای مردم خرم آباد ٬ اعم از پشت بازار ٬ جزام ٬ مطهری ٬ درب دلاکی و ....  ) در کوهدشت سیتی و دیگر سایت ها و وبلاگ های خائن و خطرناک به آرمان بزرگ قوتل که اقدام به این عمل ناجوانمردانه نمودند   آتش سوزی بسیار مهیبی در کوهدشت رخ داد ! در اثر این آتش سوزی که هنوز هم  ادامه دارد و شعاع آن حتی به فرمانروایی  کوهدشت هم رسیده است تعدادی از همشهریان به دردهای عجیبی از قبیل سوء هاضمه ٬ عصبی شدن معده و سکته خفیف و قوی دچار شده اند ٬ از تلفات نهایی این آتش سوزی  هنوز اطلاع کاملی در دست نیست ٬ خبرنگاران واحد مرکزی خبر با جدیت کامل  در حال پیگیری آخرین خبر ها در این زمینه هستند ٬ آنچه مورد تعجب اکثر کارشناسان امور هنری  ( بخوانید چونری ) کوهدشت می باشد این است که آتش نشانی در این زمینه هیچ گونه اقدامی را انجام نداده است و خیلی بی خیال است ٬ ( آخر بی خیالی ٬ بابا تو دیگه کی هستی ) آنها اعتقاد دارند ٬ ماموریت ما تعریف شده است ٬ دلهای سوخته و آتش سوزی داخلی هیچ گونه ربطی به ما ندارد  ٬ این کار در حوزه امور چونری ( بخوانید هنری )  است ٬ خبرنگار کوهدشت سیتی امیدوار است بتواند با دستگاههای ذیربط تماس حاصل و شما را در جریان بگذارد .

فردای امروز : در تماس ریاست امور چونری اداره ارشد رنگی (...) با کوهدشت سیتی ٬ ایشان که احتمالا٬با همراه دوم و یا سوم ٬ شاید هم چهارم تماس می گرفتند و گویا در محلی بودند که صدای مبارکشان قطع و وصل  می شد چنین فرمودند : ایرج ( قطع صدا ) ما کی هستم ( قطع شد دوباره ) کوهدشت اجرای کنسرت نمی خواد ٬ ما نان ندارم ٬ رقص برای چی میخوایم ( ای بابا بازهم قطع شد )الو الو ... ( آها وصل شد ) خب دل مردم سوخته که سوخته  می ر فتند خرم آباد کنسرت  می دیدند ٬ ما مگه نوکر مردمیم ( بازهم قطع شد) الو الو ... الو ٬ ( وصل شد ) آقا برو فکر نان باش خربزه آبه ٬ شما به فکر مشکلات دیگه باشید اجرای کنسرت ایرج رحمانپور در کوهدشت پیشکش ( و با عصبانیت قطع شد ) و... حالا من می زنم زیر آواز ٬ من مانده ام تنهای تنهای  ... چه صدای بدی دارم ... چشم خفه میشم ! 

منبع : کوهدشت سیتی

کلیپ تصویری از استاد ایرج رحمانپور

11 ویدئو کلیپ تصویری از استاد ایرج رحمانپور 

جهت مشاهده کلیپها اینجا کلیک کنید  

ویدئو کلیپ زیبای ترانه سرزمینم

برای دیدن ویدئو کلیپ زیبای ترانه سرزمینم به این نشانی بروید:  

http://ntchek.blogspot.com/2008/05/blog-post.html#links

کنسرت استاد ایرج رحمانپور

                          کنسرت استاد ایرج رحمانپور
از ۱۶ تا 18 مهر ماه ۸۷ خرم‌آباد میزبان هنرنمایی گروه زاگرس به سرپرستی و خوانندگی  استاد ایرج رحمان‌پور خواهد بود

از ۱۶ تا 18 مهر ماه خرم‌آباد میزبان هنرنمایی گروه زاگرس به سرپرستی و خوانندگی ایرج رحمان‌پور خواهد بود. این برنامه در دو سانس 8 تا 10 و 10 تا 12 شب در تالار شهید آوینی خرم‌آباد در محل اداره‌ی فرهنگ و ارشاد خرم‌آباد برگزار می‌شود.

علاقه‌مندان به این هنرمند خوش صدای لرستانی می‌توانند برای دیدن این کنسرت از امشب به مجتمع فرهنگی هنری ارشاد خرم‌آباد ، تالار شهید آوینی مراجعه کنند.

( مخمل و چماق ) مصاحبه با استاد ایرج رحمانپور

( مخمل و چماق ) مصاحبه با استاد ایرج رحمانپور 

 به نظر شما علت حضورکم‌رنگ “لر” در عرصه‌ی بین‌المللی در قیاس با دیگر اقوام چیست؟ برای عدم حضور عنصر فرهنگی لر در عرصه‌های بین‌المللی دلایل بسیاری را می‌شود برشمرد. دلایلی که باعث شده ما هنوز در مورد عنصر فرهنگی ملی خود و برگردان آن به غیر، مشکل داشته‌باشیم. ولی یکی از بارزترین فاکتور‌‌های انزوای لر، قضاوت تلخ و مشکوکی بود که در مورد قوم ما شد و آهسته آهسته لر مترادف شد با عقب‌ماندگی، سادگی، ایلیاتی و هزار عیب و نقص دیگر تا جایی که مدت‌ها مردمان لر در مواجهه با سایر گروه‌های اجتماعی از انتصاب خود به این قومیت بیم داشتند. آهسته آهسته لر خود را طوری پذیرفت که گویی شهروندی درجه دوم آفریده شده‌است. داشته‌های خود را به فراموشی سپرد، به خود شک کرد و اعتماد به نفس خود را از دست داد. چندی پیش در یکی از نشریات سراسری، لر قومی وحشی در غرب ایران قلمداد شده‌بود. عدم واکنش و انفعال لرها به این‌گونه موضوعات، خود مبین باور این اعتقاد شوم نزد بسیاری است که لر چه دارد؟ در سال‌های اولیه‌ی شروع به‌کارم طی سال‌های متمادی از طرف روشن‌فکران لر متهم به واپس‌گرایی و بیهوده‌کاری می‌شدم و به‌سختی به من فشار می‌آوردند که به دنبال چه‌هستی؟ ما چیزی نداریم! این اعتقاد از اساس غلط و بی‌پایه است و به جرئت و افتخار می‌توانم بگویم افتخار آفرین‌ترین قوم ایران در طول تاریخ بوده‌ایم. اما نداشتن بسیاری عوامل، باعث شده تا معرفی ما به کندی صورت گیرد. ما در شرایطی بر بحران هویت خود غلبه کرده‌ایم که محروم از انتقال خود به غیر هستیم. اقوام کُرد و ترک به دلایل تاریخی هم‌زادی آن سوی مرزها دارند که این خود تبدیل به یک مزیت شده‌است و هرگاه در نقطه‌ای تولید هنر و فرهنگ با وقفه مواجه شده در نقطه‌ای دیگر این آفرینش بی‌وقفه ادامه داشته‌است. وجود ترکیه و جمهوری‌های ترک‌نشین شوروی سابق برای آذری‌ها تبدیل به فرصتی شده تا تولیدات همه را مصرف نمایند.وجود بیست و اندی میلیون کُرد در ترکیه، کُردهای عراق و سوریه و سوابق سال‌ها کار مستمر فرهنگی باعث شده که در هرکجا فرصتی پیش آمده، این دو قوم به‌طور ویژه برجسته گردند. تنوع پراکنش در عین داشتن ریشه‌های منفی تاریخی در حوزه‌ی آفرینش هنر و احساس یک موقعیت چشم‌گیر است. از طرفی این دو قوم مسایل سیاسی متعددی را از سر گذرانده‌اند که بر روند رشد آن‌ها تأثیرات به‌سزایی داشته‌است. آن‌ها بسیار زود خود را یافته‌اند و کار کرده‌اند و امروز از دو عنصر رسانه و جمعیت مهاجر نهایت استفاده را می‌برند. حضور پررنگ کردها در اروپا و تلاش بی‌وقفه‌ی آن‌ها، در ارتباط با ترجمه‌ی خود، دست‌آوردهای بزرگی برایشان داشته. از طرف دیگر عنصر رسانه در میان آن‌ها عمری طولانی دارد و امروز پر شمار و فعال در این زمینه می‌درخشند. اما جمعیت مهاجر لرستان که قبل از انقلاب با انگیزه‌های تحصیل و کسب ثروت بوده، بعد از انقلاب هم متأسفانه با اولین بحران‌های سیاسی کشور تعدادی از لرها دست به مهاجرت زده‌اند و جز انگشت‌شماری عناصر آگاه، بقیه از وابستگان بسیار پایین گروه‌های سیاسی بودند که از سن کم و اندوخته‌ی اندک برخوردار بودند تازه بعد از این هم حضور خود در اروپا را تبدیل به یک فرصت اقتصادی، اجتماعی کردند خیل وابستگان خود را به‌صورت ایلی به‌جای افراد سیاسی به اروپا قالب کردند و امروز جمعیت مهاجر لر خالی از عنصر فرهیختگی است و اساساً دغدغه‌های این‌چنینی به مخیله‌شان هم خطور نمی‌کند و در نهایت تشتت و پراکندگی، هر کس سرش به‌کار خودش گرم است و هر وقت هم که غم وطن به دلشان افتاد لباس کردی می‌پوشند و در جمع پر تعداد کردها و دسته‌ی چوپی آن‌ها ناشیانه هل‌پرکه می‌بازند. آن‌دسته هم که روشن‌فکرند و دغدغه‌ای دارند، بر اثر کج‌فهمی‌های رنج‌آور از موضوعات و مقولاتی مثل مدرنیته، مثل جهانی‌شدن و از این قبیل، اساساً با طرح موضوعاتی در قالب لر و لربودن مخالفند در حالی که بیخ گوش آن‌ها همین دیروز در بلژیک تحت تأثیر بحث خودمختاری، پارلمان دچار بحران شد. هنوز در اسپانیا زخم “باسک” باز و دردآور است. فرانسه سرشار از مشکلات قومی است. حوادث بالکان سال‌ها جهان را که از بحث قومیت غافل شده‌بود، دچار مشکل کرد. طرح موضوعات بومی هیچ مغایرتی با مقولات روز ندارد، دهکده‌ی کوچک جهانی فردا تنها در سایه‌ی تنوع فرهنگ‌هاست که قابل تحمل خواهد بود و هر کس نتواند رنگ خود را به آسمان آن بزند باید مصرف‌کننده‌ی صرف دیگران باشد. برای داشتن نقش در عرصه‌ی بین‌المللی باید داشته‌های خود را بازیافت، صیقل داد و بر بام جهان فریاد زد. خانم پرفسور فرانسوی با مویه‌های من می‌گریست و می‌گفت این موسیقی، تاریخ همه‌ی بشر است، هر جا هوره و مویه‌ها را می‌شنیدند مراکز رادیویی، مراکز فرهنگی و هنری سریع ما را دعوت می‌کردند ولی افسوس برنامه‌گذاران لر با مطالبه‌ی وجه، همه را فراری می‌دادند و تا کسی می‌آمد، آن‌ها فوری می‌خواستند بدانند چه‌قدر گیرشان خواهد آمد. مسئله‌ی دیگری که می‌خواهم در این فرصت آن‌ را دردمندانه در میان بگذارم، اقدامات جامعه‌ی فرهنگی هنری بختیاری است که به‌سرعت می‌خواهند کاسه کوزه‌ی خود را از لرها جدا کنند و بیش‌تر بر بختیاری بودن خود تکیه دهند؛ گویا آن‌ها هم پذیرفته‌اند که لر بودن افتخارنیست. بزرگان بختیاری باید مجدانه از این اقدام نابرادرانه و غیر فرهنگی ممانعت به عمل آورند. برادران بزرگ‌ترم! به خدا سوگند ما دارای جهانی‌ترین فرهنگ روی زمینیم؛ نهراسید، اگر همه‌چیز را از لر بگیرند آواها و نغمه‌های سحرانگیز ما کوه‌ها و دشت‌ها و اقیانوس‌ها را در می‌نوردد و بی‌هیچ سلاحی قلب جهانی به تسخیر ما درخواهد آمد. تنها اندکی همت می‌خواهد و توجه کسانی که می‌توانند نقش‌آفرین باشند و این مهم تنها به مدد بختیاری‌های لر ممکن است و لاغیر. نگاهی گذرا به امضاکنندگان اعلامیه‌ی تسلیت مسعود بختیاری کافی است تا لر بداند در پایتخت کشور چه کوهستانی نهفته دارد. خوشبختانه از لحاظ تاریخی به‌صورتی است که همه‌ی این اقدامات زیر نام کشور یک‌پارچه و دوست داشتنی ایران بی‌هیچ انگیزه‌ی غیر ملی صورت خواهد گرفت. چرا شما در کارهایتان بیش‌تر به آیین‌های لرستان می‌پردازید؟ رویکرد من به آیین‌ها در لرستان(البته نه لرستان جغرافیایی با مرکزیت خرم‌آباد بلکه لرستان فرهنگی که بسیار وسیع‌تر از استان رسمی وزارت کشوری آن است) چیزی نیست که تنها به ذهن من رسیده‌باشد. بلکه همه‌ی آن‌ها که قصد آفرینش اثر هنری ماندگار دارند سعی می‌کنند اثر خود را بر ریشه‌های محکم بنا نهند در غیر این‌صورت اثر هنری آفریده شده هرگز عمر طولانی نخواهد داشت. اساساً انسان‌ها، در نقاط عطف زندگی خویش است که بی‌هیچ کم و کاستی خود را می‌نمایانند. در شکست‌ها، پیروزی‌ها، عشق، وصل یا ناکامی، قهر طبیعت،‌ مرگ و میر عزیزان، لحظاتی بی‌بدیل در هستی آدمی پدید می‌آید. هر آن‌‌چه پدید می‌آید از بُعد زیباشناختی ناب‌ترین لحظات هستی آدمی‌اند. اگر قرار است از مخاطب گرفته شود از فیلتر هنر عبور کند و به مخاطب برگردد چه چیزی بهتر است از نهایتِ نمودِ احساسِ آدمی، قله‌های باشکوه سلسله جبال احساس آدمی در طول تاریخش آن‌چه را که آدم زاگرسی پشت سر گذاشته تا آیینی پدید آید، اعتقادی ریشه بگیرد، باوری به بار بنشیند، ارزش آن را دارد تا هنرمند آبشخور هنر خود را این چشمه‌های جوشان جاودان قرار دهد. من فکر می‌کنم بی این نگرش اصلاً کار هنری پدید نخواهد آمد. اگر در فرهنگی این اتفاق دیر افتاده‌است یک غفلت نابخشودنی تاریخی است و رویکرد به این نمادها هرچه زودتر صورت پذیرد، ستودنی است. تصور من این است که در سایر فرهنگ‌ها هم اگر اثر فاخر هنری پدید آمده‌است، جز این نمی‌تواند باشد. اگر آمریکای لاتین مدت‌ها بر قله‌ی ادبیات جهان می‌ایستد، اگر فلان فیلم‌ساز جهان می‌درخشد، اگر جایی اتفاق قابل توجه هنری می‌افتد، بی‌شک، ریشه در نگرش خلاقانه به نمادها و نمودهای فرهنگی آن قوم و تمدن دارد. اگر هم در جایی پدیده‌های جدید هنری خلق می‌شود آن‌قدر غریبه می‌ماند تا زمانی که خود قادر شود فرهنگ جذب خود را بیافریند آن‌قدر تکرار می‌شود و پشتوانه‌ی رسانه‌ای تقویتش می‌کند تا به جزئی از وجود مردم یک سرزمین تبدیل شود چرا که داستان همه یکی است: بیان دغدغه‌ی انسان امروز، چه سوژه از ناخودآگاه جمعی دیروز آن مردمان گرفته شود چه از خودآگاه امروزشان همه ناگزیرند ریشه در دغدغه‌های آدمی داشته‌باشند و بیان منویات بشر امروز باشند. اثر هنری با اتکا به هیچ، باد هوا خواهد بود و بس. همه ناگزیرند خانه‌ی خود را بر خرابه‌های نیاکان خویش بنا نهند و اگر نیاکانی نداشتند، قهرمان و شبه قهرمان می‌آفرینند و تبدیل به نمادش می‌کنند اگر شده سر دسته‌ی یک اعتصاب کارگری را، اگر شده یک بوکسور خوشنام را و حتی یک فوتبالیست خوش استیل را …. احساس می‌شود خلاقیت در کارهای شما آهسته روبه کاهش است به‌ویژه در آثار اخیرتان؟ من نمی‌دانم این ارزشیابی چه‌قدر پایه و اساس دارد که خلاقیت زمانی کم بوده و زمانی زیاد شده؟! باید به‌طور مشخص بیان می‌شد ولی به نظر خودم در حوزه‌ی ادبیات موسیقی، رشد بیش‌تری داشته‌ام و به لحاظ موسیقی، کارها به دلایلی که در سؤالات بعدی خواهم گفت چندان رضایت بخش نبوده خلاصه کنم مثلی هست که می‌گویند هر چه پول بدهی همان قدر آش خواهی خورد به تدریج تهیه‌کنندگی در حوزه‌ی موسیقی از آدم‌های اهل به دست کسان دیگری افتاده‌است. اغلب شرکت‌های نشر که مدیران با فرهنگ داشتند یا ورشکست شدند یا دنبال کار دیگری رفتند، این‌ها که مانده‌اند یا آمده‌اند، هرگز دنبال کیفیت نبوده و نیستند، تنها اسمی که فروش داشته‌باشد. و من هم نیاز به ارتباط به مخاطب دارم تا جایی که گاه ناگزیر به حداقل‌ها راضی می‌شوم وگرنه باید برای همیشه سکوت کرد چند کار خلاق هم که روی دست مانده یا به دست توانای اهل کار در حال تولید است اما کو پشتوانه، کو تهیه‌کننده‌ی فهیم که اجازه دهد، شما کارت را باب میل دلت به انجام برسانی اگر هست بسم‌ا… وقتی برای شما استفاده از افرادی مثل استاد شکارچی ممکن است علت استفاده از نیروهای تازه‌کار چیست؟ درست است اما چرا توجه نمی‌شود که پشت کار «بهار باد» علی‌اکبر شکارچی نشسته است و بقیه‌ی کارها را برای تقویت نیروی استان متأسفانه خودم با نوازنده‌های بومی انجام داده‌ام که بسیار نتایج تلخی برایم داشت باز هم تأکید می‌کنم کار بهار باد مُهر شکارچی را بر خود دارد که بزرگ معنوی موسیقی ایران است، دستی که اگر نبود بسیاری از آثار گران‌بار ملی هم نبود این‌ها را تاریخ روشن خواهد کرد، رویکرد شکارچی به موسیقی‌های بومی راه‌گشای بسیاری شد که امروز عنوان و نشان برای خود دست و پا کرده‌اند ولی شکارچی هرگز رسانه‌ای نبوده و سرش به کار خودش بوده. بهار باد اثر ملی سترگی است اما متأسفانه ما کس وکار رسانه‌ای نداریم. موسیقی لرستان از چه چیزی رنج می‌برد؟ مگر موسیقی کشور از چیزی رنج نمی‌برد موسیقی لرستان علاوه بر همه‌ی رنج‌هایی که موسیقی ملی به آن گرفتار است، بیماری‌های بومی خود را نیز دارد. عدم دانش کسانی‌که به این عرصه می‌آیند و عدم اعتقاد آن‌ها به دانستن. وقتی کسی در تمام طول عمرش یک خط نمی‌خواند، یک اثر گوش نمی‌کند، کلاس نمی‌رود و فکر می‌کند آخر موسیقی است. وقتی هر کس تمام توانش را به‌کار می‌گیرد تا با استفاده از اهرم‌های اداری و سازمانی، دیگری را از میدان به‌درکند، وقتی هیچ‌کس به دانسته‌های آن یکی تمکین نمی‌کند و در عین حال در عرصه‌ی موسیقی مدعی است و به جعل عنوان و دست‌برد به آثار دیگران روزگار می‌گذراند، چه انتظاری از موسیقی دارید؟ وقتی صدا وسیما و ارشاد استانی اساساً اعتقادی به موسیقی و نقش آن در رسانه نداشته‌باشند و کوچک‌ترین ارزشی برای اهل این هنر قائل نباشند وقتی هرچیزی را به‌جز موسیقی به‌جای موسیقی معرفی می‌کنند وقتی در هیچ ارگانی یک‌ریال بودجه، برای موسیقی وجود ندارد یا اگر دارد روی کاغذ است و از ما بهتران میلش می‌فرمایند، شما انتظار دارید من از کدام رنج موسیقی بگویم. در سراسر جهان این هنرها تبدیل به صنعت شده‌اند و مثل همه‌ی صنعت‌ها قانون خود را دارند رقابت سالم بین شرکت‌های مختلف در جهان برای جلب مخاطب بیش‌تر باعث سفارش کار به هنرمند می‌شود و در نتیجه هنرمند سعی در آفرینش اثری دارد که او را در بازار هنر آن کشور نگاه دارد. وقتی در بخش خصوصی، کسی حاضر نیست یک ریال در این راه هزینه کند چه انتظاری می‌توان داشت از دست‌های خالی و کارهایی که بر روی کاغذ مانده … ؟! و تازه این‌ها بخشی از رنج است، فاجعه‌ی اصلی در میان اهل موسیقی است و عدم توجه به آن‌چه که وظیفه‌ی آن‌هاست، وقتی قرار نیست آدمی در مقابل کرده‌ی خویش به‌جایی پاسخ‌گو باشد، دیگر صحبت از مسؤولیت محلی از اعراب ندارد. موسیقی لرستان از نبود رسانه‌ای برای معرفی خویش و از نبود نقد خلاقانه هنوز رنج می‌برد. موسیقی لرستان باید باسواد شود. خوشبختانه تعداد زیادی دانشجو در رشته‌ی موسیقی داریم که علاوه بر استعدادهای خدادادی منطقه چشم امید به آموخته‌های آنان نیز وجود دارد. چرا بیش‌تر از شعر خودتان یا گذشتگان استفاده می‌کنید؟ شاید استفاده از اشعار گذشتگان یا خودم مربوط می‌شود به سوژه‌ای که توجهم را جلب کرده وقتی موضوعی به عظمت «بهارباد» را می‌توان دست‌مایه‌ی هنر کرد یا وقتی در طول دهه‌های اخیر شعری و ترانه‌ای محلی که گوشه‌ی چشمی به زندگی واقعی و زمینی انسان زاگرسی داشته‌باشد به‌وجود نیامده ناگزیر از سروده‌های خود که با توجه به مطلب موردنظر سروده شده و اصلاً از ابتدا با ملودی به‌وجود می‌آید استفاده می‌کنم، تعصب خاصی ندارم هرگاه با شعری که تکانم دهد مواجه شوم حتماً استفاده خواهم کرد کما این‌که خودم بارها به دوستان شاعر سفارش کرده‌ام که در رابطه با فلان موضوع خاص طبع خود را بیازمایند. فعلاً شعری که تکانم دهد، ندیده‌ام نه این‌که نیست شاید از حوزه‌ی اطلاعات من خارج بوده و من موفق به خواندن آن نشده‌ام. وضعیت ترانه‌های لری، لکی و بختیاری را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ وضعیت ترانه در لرستان، بختیاری و لکی وضعیتی آشفته و غیر قابل اتکا داشت اما به‌تدریج شاهد جدی‌تر شدن فضا و آفرینش‌های قابل توجه هستیم متأسفانه موقعیتی برای ارزیابی به‌وجود نیامده اما من فکر می‌کنم اوضاع دارد بهتر می‌شود. البته از همین جایگاه هم از سایر اقوام سر و گردنی بالاتر است چرا که بر خلاف تولید کمی، به‌لحاظ کیفی کار درخور توجه ندارند. لکی به‌لحاظ داشتن پشتوانه‌ی ادبی قوی زودتر می‌تواند به‌بار بنشیند هر چند دوستان لر زبان هم بی‌کار نشسته‌اند آثار بسیار جذابی دارد متولد می‌شود. ولی در مجموع برای ارزیابی درست باید موقعیتی فراهم آورده‌شود تا در یک فراخوان آثار بررسی شوند. ناگفته نماند جدا کردن سه ساحت فرهنگی لکی، لری، بختیاری درست نیست و باید یک جا آن‌ را زاگرسی نامید.   

 نشریه سیمره

یک ایرج و یک کوهدشت

   

یک ایرج و یک کوهدشت

در شرایطی که موسیقی امروز لرستان تا اطلاع ثانوی تعطیل شده است این ایرج رحمانپور است که می کوشد موسیقی لرستان را احیا کند …
ایرج رحمانپور هنر مند گرانبهایی که میتواند به تنهایی برای کوهدشت معروفیت بیارود ٬ ایرج به اعتقاد من هنرمند بزرگی است اما دریغ از صاحبان فرهنگ و اندیشه که او را مدیریت نمایند و او را برای شهر نگه دارند ٬ او باید با فراق بال درست بیندیشد و موسیقی اش را هوشمندانه بخواند٬ او باید قدر خودش را بداند تا قدرش را بدانند ٬ سالها از تاریخ شهرمان می گذرد ٬ آیا تا کنون همچون ایرجی داشته ایم.

ایرج رحمانپور را همه می شناسیم ٬ او هم همه ما را می شناسد ٬ در ترانه ای میخواند که ترا می شناسم ترا می شناسم ٬ همه ما کامکارها را هم می شناسیم ٬ همانانی که آوازه هنرشان ایران و جهان را فراگرفته و کنسرت های متعدد آنان در اروپا و امریکا و اصفهان و شیراز و همه ایران اسلامی گوش نواز دوستداران هنر است ٬ بدون تردید سنندجی ها ( مردم و مسئولین ) به وجود چنین هنر مندانی افتخار می کنند٬ آنان را نکو میدارند و البته از وجود با برکت این هنر مندان استفاده هم می کنند ٬ کامکارها هر جا میروند با افتخار می گویند ما کردستانی هستیم ٬ اما صد افسوس و فغان که ما قدر آنچه را داریم نمی دانیم ٬ ایرج رحمانپور هنر مند گرانبهایی که میتواند به تنهایی برای کوهدشت معروفیت بیارود ٬ (مگر نه اینکه قیصر امین پور گتوند فکسنی که یکی از بخشهای دور افتاده خوزستان است را به عرش معروفیت و مقبولیت رساند ) ایرج به اعتقاد من هنرمند بزرگی است اما دریغ از صاحبان فرهنگ و اندیشه که او را مدیریت نمایند و او را برای شهر نگه دارند ٬ او باید با فراق بال درست بیندیشد و موسیقی اش را هوشمندانه بخواند٬ او باید قدر خودش را بداند تا قدرش را بدانند ٬ سالها از تاریخ شهرمان می گذرد ٬ آیا تا کنون همچون ایرجی داشته ایم ٬ به خود بیائیم٬ ایرج را احیا کنیم ٬ مدیریتش نمائیم ٬ هدایتش نمائیم تا شهر و بلکه استان لرستان از وجود او به کشور معرفی شود ٬ او می تواند این کار را برای کوهدشت انجام دهد ٬ من هنر نمایی فوق العاده او را بارها شاهد بوده ام ٬ ما باید از او بخواهیم تا هنر مندی بزرگ در عرصه جهانی باشد . 

منبع ؛ کوهدشت سیتی